Stowarzyszenie Pomoc Rodzinie

Pochodzenie

Ksiądz Zygmunt Gorazdowski urodził się 1 listopada 1845r w Sanoku w rodzinie szlacheckiej. Syn Feliksa i Aleksandry z Łazowskich. Na chrzcie w dniu 9 listopada, który odbył się w Sanoku w kościele O.O. Franciszkanów, nadano mu imiona: Zygmunt Karol. Oboje rodziców Zygmunta ceniono jako ludzi zacnych, prawdziwych patriotów, inteligentnych.

W czasie rzezi galicyjskiej gdy miał kilka miesięcy jego opiekunka ukryła go pod kołem młyńskim. Cudem uniknął śmierci. Od tego czasu chorował na nieuleczalną wówczas chorobę płuc. Gdy Zygmunt miał sześć lat rodzice przenieśli się z Sanoka do Przemyśla. W 1851r Zygmunt pierwszy raz pomaszerował do szkoły Elementarnej. Potem naukę kontynuował w Niższej Szkole Realnej i Porealnej, a później nauki pobierał w Gimnazjum w Przemyślu.

Jako gimnazjalista bierze udział w Powstaniu Styczniowym w 1863r. Studiował na uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie na wydziale prawniczym. W 1865r zmienia kierunek studiów i wstępuje do Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie.

Działalność

Święcenia kapłańskie otrzymał Katedrze Lwowskiej 25 lipca 1871r z rąk abpa Franciszka Ksawerego Wierzchlewskiego. Już w pierwszym okresie swego kapłańskiego życia dał się poznać, jako człowiek posiadający charyzmat pracy duszpasterskiej i charytatywnej.

Pracował w różnych miejscowościach: w Tartakowi, Wojniłowie, Bukaczowcach, Gródku Jagielońskim, Żydaczowie. W tych miejscowościach pełnił funkcję wikarego i administratora. W 1877 r zostaje przeniesiony do Lwowa.Początkowo pracuje w parafii pod wezwaniem Świętego Marcina oraz w parafii Matki Bożej Śnieżnej. Najdłużej, bo około 40lat pracował w parafii Świętego Mikołaja we Lwowie. Obok pracy duszpasterskiej angażował się również w pracę wydawniczą, redaktorską

Twórczość

Wydał kilka edycji „Katechizmu”, opracował katolickie zasady wychowania dla rodziców i wychowawców. Dla księży wydał czasopismo „Bonus Pastor”. Z niezwykła gorliwością apostolską podejmował wciąż to nowe dzieła na rzecz ludzi potrzebujących pomocy. We Lwowie założył: „Dom Pracy Dobrowolnej Dla Żebraków”, „Tanią Kuchnię Ludową”, „Zakład Świętego Józefa dla Nieuleczalnie Chorych i Rekonwalescentów”, „Zakład Dzieciątka Jezus”, „Internat Świętego Jozafata” dla studentów, „Katolicką Polsko-Niemiecką” szkołę dla młodzieży. Do prowadzenia powyższych dzieł powołał Zgromadzenie Sióstr Świętego Józefa. Jego świadkowie za życia mówili: „Tyle dzieł stworzyć i utrzymać, mogła tylko dusza miłująca Boga”.

Miejsce spoczynku

Ksiądz Gorazdowski zmarł w opinii świętości we Lwowie 1 stycznia 1020r.Dnia 26 czerwca 2001r we Lwowie ksiądz Zygmunt Gorazdowski został beatyfikowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II, a kanonizowany przez Ojca Świętego Benedykta XVI 23 października 2005r w Rzymie. Z dniem 15 października 2008r Święty ksiądz Zygmunt Gorazdowski został współpatronem miasta Sanoka. Liturgiczne wspomnienie świętego Księdza Zygmunta Gorazdowskiego przypada 26 czerwca.

Dewizą życiową Świętego Księdza Zygmunta Gorazdowskiego było: „Być wszystkim dla wszystkich, aby zbawić choć jednego”

Zobacz Kalendarium

1845r – 1 listopada – Urodził się Zygmunt Gorazdowski w Sanoku w rodzinie szlacheckiej.
1845r – 9 listopada – Otrzymał chrzest w kościele oo.franciszkanów w Sanoku.
1846r – w lutym – Cudownie uratowany od śmierci w czasie rzezi galicyjskiej.
1851-1855 – Był uczniem Szkoły Elementarnej w Przemyślu.
1855-1856 – Uczęszczał do Niższej Szkoły Realnej w Przemyślu.
1857 – Podjął naukę w Wyższym Gimnazjum w Przemyślu.
1863 – Wziął udział w Powstaniu Styczniowym.
1864 – Ukończył Wyższe Gimnazjum w Przemyślu i podjął studia na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie na Wydziale Prawa. Udzielał korepetycji w Zawidowicach.
1865 – Zmienił kierunek studiów, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie.
1869 – Ukończył studia teologiczne. Ciężka choroba płuc spopowodowała odroczenie Święceń kapłańskich.
1871 – 25 lipca – Otrzymał święcenia kapłańskie w Katedrze we Lwowie z rąk ks. Abpa Franciszka Ksawerego Wierzchlejskiego.
1871 – 30 lipca – Odprawił Mszę Św. Prymicyjną w kościele Sióstr Benedyktynek w Przemyślu.
1871 – 18 sierpnia otrzymuje nominację na wikarego w Taterkowie i 1 października podjął obowiązki wikarego w parafii w Taterkowie.
1872 – 9 września – Przeniesiony na wikarego do Wołniłowa.
1875 – 28 kwietnia – Mianowany administratorem w Wojniłowie.
W lipcu – Opracował i wydał Katechizm Św. Kościoła katolickiego dla ludu.
30 listopada – Otrzymał nominację na administratora parafii w miejscowości Bukaczowce.
1876 – 23 marca – Mianowany wikarym w Gródku Jagiellońskim, wydaje „Niezapominajki, Rady i przestrogi dla młodzieży żeńskiej”, opracowuje i wydaje „ Rady i przestrogi na całe życie’ Pamiątka dla młodzieży Męskiej przy ukończeniu szkół 23 październik – Otrzymuje nominacje na administratora w parafii w Żydaczowie.
1877 – 5 maja – Pisze artykuł w Bonus Pastor pt. „Obrazki dla dzieci na pamiątkę pierwszej Komunii Świętej.
– 22 września -„Korespondencje w sprawie katechizmów”, artykuł w „ Bonus Pastor”.
– 6 października – Opracował i wydał Katechizm św. Kościoła katolickiego zastosowany do potrzeb trzech pierwszych klas szkół ludowych wg Deharbe a.
– 20 maja –Przeniesiony do Lwowa zostaje administratorem w parafii pod wezwaniem Świętego Marcina.
– w grudniu -Obejmuje obowiązki sekretarza w Komisji Ubogich Chrześcijan we Lwowie.
1878 – 26 luty – Zostaje wikarym w parafii Matki Bożej Śnieżnej we Lwowie.
–24 lipca – Nominacja na wikarego przy parafii św. Mikołaja we Lwowie.
– 3 grudnia – Opracował i wydal Ustawy Towarzystwa Kapłanów obrzędu łacińskiego Lwowskiej Archidiecezji. Podjął pracę jako katecheta w „Gimnazjum Akademickim” we Lwowie, oraz jako exhortator w szkołach lwowskich.
1879- w marcu – Założył Towarzystwo „Bonus Pastor”(Boni Pastori), w którym pełnił funkcję sekretarza.
– Opracował i wydal artykuł: O exportach.
1880 – 21 lipca – Opracował i wydał artykuł: Z podróży misyjnej po Bukowinie.
1882 – W „Towarzystwie Miłosierdzia pod godłem Opatrzności” pełnił funkcję Wiceprezesa i sekretarza.
– Założył „ Dom pracy” dla żebraków we Lwowie. – Sprowadził z Tarnopola „Siostrzyczki Ubogich” i zaangażował je do prowadzenia „Domu Pracy” we Lwowie.
– Wydał czwartą edycję Katechizmu.
– Został katechetą przy „Lwowskiej Szkole Przemysłowej”.
– „Siostrzyczki Ubogich” z inicjatywy księdza Gorazdowskiego podejmują się prowadzenia „Taniej Kuchni Ludowej” we Lwowie.
1883 – lipiec – W wyniku zabiegów księdza Gorazdowskiego „Siostrzyczki Ubogich”rozpoczynają nowicjat u SS Franciszkanek we Lwowie.
1884 – 17 luty – Początek istnienia Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia Świętego Józefa, Którego założycielem jest ksiądz Zygmunt Gorazdowski.
– Założenie Zakładu św. Józefa dla Nieuleczalnych i Rekonwalescentów we Lwowie.
– Publikuje „Memoriał o stanie Kościoła we Wschodniej Galicji”.
1885 – Zostaje redaktorem czasopisma „Bonus Pastor”.
1886 – 5 września– Zakłada Internat dla Studentów Seminarium Nauczycielskiego we Lwowie w którym pełni funkcję dyrektora.
– Wydaje drukiem przetłumaczone i przepracowane przez siebie „Zasady i przepisy dobrego wychowania.
1887 – Rozbudowuje Zakład dla Nieuleczalnych we Lwowie.
1889 – Z inicjatywy księdza Gorazdowskiego Siostry Józefitki podejmują pracę w Domu Przytułku i Pracy w Przemyślu.
– W dalszym ciągu rozbudowuje Zakład dla Nieuleczalnych we Lwowie.
1890– Ksiądz ciężko choruje. S. Bonawentura Jakubiec ofiaruje swoje życie za Założyciela Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa.
1892- 17 luty – Zakłada Zakład „Dzieciątka Jezus” we Lwowie.
1893- 26 stycznia – Jako aktywny członek „Czytelni Katolickiej” we Lwowie wygłasza Referat pod tytułem: „O stosunkach ubogich we Lwowie i w Wiedniu.
– 5 lipca-Wygłasza na Wiecu Katolickim w Krakowie referat nt: „O Towarzystwach i zakładach dobroczynnych w Galicji.”
1895- listopad – Jest współtwórcą Związku Katolickich Towarzystw Dobroczynnych we Lwowie, w których z wyboru zostaje wiceprezesem.
1896 – Czynny członek Komitetu II Wiecu Katolickiego we Lwowie.
Listopad – Z inicjatywy i za zgodą swego Założyciela Siostry Świętego Józefa podejmują pracę szpitalną w Lubaczowie.
1897- 20 luty – Oficjalne obchody 25- lecia kapłaństwa księdza Z.Gorazdowskiego.
– Bierze udział w Komisji przygotowawczej II Zjazdu Katechetów we Lwowie, jako Aktywny członek „ Związku Katechetów”.
1898- 13 kwietnia – Bierze udział w pielgrzymce do Rzymu. Wygłasza na audiencji u papieża Leona XIII uroczystą mowę o wydźwięku patriotycznym.
– Zostaje mianowany kanonikiem generalnym kapituły lwowskiej.
1899 – Mocą umowy podpisanej przez księdza Gorazdowskiego Siostry Świętego Józefa Podejmują pracę w szpitalu w Sokalu.
– wrzesień – W prowadził Siostry Świętego Józefa w pracę w ochronce w Krośnie.
– 9 listopada – Otrzymał nominację na administratora parafii Św. Mikołaja we Lwowie.
1900- 27 kwietnia – Otrzymał od Kongregacji Biskupów i Zakonników pismo wyrażające Uznanie i pochwalające cel Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa.
Został zbudowany szósty budynek w „Zakładzie dla Nieuleczalnie Chorych i Rekonwalescentów” we Lwowie.
1902 – 5 stycznia – Obejmuje oficjalnie funkcje proboszcza przy parafii Św. Mikołaja we Lwowie.
1903 – wrzesień – Założył katolicką polsko-niemiecką „Szkołę Świętego Józefa” we Lwowie.
– Opublikował artykuły: Dobrowolna germanizacja oraz szkoła niemiecka we Lwowie.
– Sprowadził do Lwowa „Braci Szkół Chrześcijańskich”.
– Założył i opiekował się „Towarzystwem Kobiet Pracujących” dla ubogich krawcowych we Lwowie.
–18 listopada – Opublikował artykuł „Szkoła św. Józefa we Lwowie.
1905 – 20 kwietnia – Został mianowany przez Stolicę ŚW. tajnym Szambelanem Ojca Św. Piusa X.
– Pobłogosławił kolejnej pracy szpitalnej Sióstr Świętego Józefa w Kałuszu.
– Został członkiem Zarządu „Towarzystwa Budowy Tanich Mieszkań Dla Robotników We Lwowie.
1906 – 7 czerwiec – Kuria Metropolitalna Lwowska zatwierdziła Konstytucje Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa.
1908 – Ks.Gorazdowski błogosławił Siostrom Józefitkom podejmującym pracę w „Zakładzie dla nieuleczalnie chorych w Tarnowie.
– Siostry Józefitki otworzyły kolejny ośrodek pracy szpitalnej w Dolinie. -w grudniu – Przystąpił do spółki wydawniczej i stał się właścicielem drukarni i Wydawcą „Gazety Codziennej”( na początku z tytułem: „Goniec Polski”).
1909 – Siostry Józefitki podejmują pracę w kolejnej placówce szpitalnej w Czortkowie.
– Opublikował artykuł: Ramię do ramienia.
1910- 29 marca – Wycofał się oficjalnie z wydawnictwa „Gazety Codziennej”.
– 1 kwietnia – Stolica Św. „Dekretem Pochwalnym”dokonała pierwszego kanonicznego Zatwierdzenia Zgromadzenia Sióstr Św. Józefa.
1911- 24 grudnia – Opublikował artykuł: „Mądry Polak po szkodzie”.
1913- 29 marca – Rezygnuje z funkcji proboszcza przy kościele Św. Mikołaja we Lwowie.
1914- 1 września – Opuszcza plebanię i zamieszkuje u Sióstr Św. Józefa przy ulicy Kurkowej 53 we Lwowie.
1920- 1 stycznia – Ksiądz Zygmunt Gorazdowski umiera we Lwowie.
5 stycznia – Obrzędy pogrzebowe i eksportacja zwłok księdza Zygmunta Gorazdowskiego na Cmentarz Łyczakowski we Lwowie (pole nr 73).

Zwiń

Myśli Patrona

Wielka liczba wojska, jaką utrzymują obecnie państwa europejskie świadczy, że społeczeństwa nasze nie są w prawidłowym stanie.

Poważaj kapłana zastępcę Pana Boga i szafarza tajemnic Bożych. Módl się często o dobrych kapłanów. Pamiętaj, że wierni obowiązani są starać się o przyzwoite utrzymanie swoich kapłanów.

Wszelka praca powinna być uważana jako służba Boża. Mało ludzi pamięta dziś o tej prawdzie, dlatego mało kogo uszczęśliwia dziś praca.

Chrześcijanin nie powinien iść tylko za swoją przyrodzoną skłonnością, ale powinien każdego człowieka miłować, inaczej sprzeciwia się Panu Bogu, bo Pan Bóg miłuje każdego.

Obok tych pierwszych wrażeń, jakie w domu rodzicielskim odbiera człowiek i od kierunku, jaki mu się w młodości nada będzie zawisłym jego stanowisko wobec Boga, Kościoła, i państwa. Dobre wychowanie jest wiec niezmiernej doniosłości, dla całego społeczeństwa ludzkiego. Jak jednostki dzisiaj wychowamy, takim będzie całe społeczeństwo za lat kilkadziesiąt.

To wszystko, co Kościół czyni przez swoje usługi, pasterzów, aby parafie utrzymać w wierze i moralności, przyczynia się w szczególności do dobrego wychowania dzieci. Wiara i obyczaj chrześcijańskie, które panują w parafii, są niby duchową atmosferą, w której dzieci oddychają i wzrastają.

Dobry chrześcijanin ubolewa nad upadkiem bliźniego i stara się go podźwignąć napomnieniem lub dobrym przykładem albo modlitwą.

Kto chce Panu Jezusowi ulżyć w Jego cierpieniach, powinien okazywać współczucie i wspomagać żywe Jego członki tj. cierpiących bliźnich. Pamiętaj, ze do zbawienia nie wystarczy wystrzegać się grzechów, ale należy także wypełniać dobre uczynki, szczególnie uczynki miłosierdzia. Nie zaniedbuj żadnej sposobności-gdzie tylko możesz, odwiedzaj chorych, wspomagaj biednych.

Jeżeli jesteś tak ubogą, że musisz służyć, nie uważaj tego za nieszczęście, bo wobec Boga jest rzeczą chwalebniejszą i więcej zasługującą służyć, aniżeli być obsługiwanym. I Syn Boży zstąpił z nieba ,aby służyć i życie swe za nas oddać.

Niech wychowawca nie żałuje trudu i kosztów, bo dając dobre wychowanie dziecku, ubogaca go majątkiem droższym nad wszystkie skarby ziemskie.

Dziękuj Panu Bogu, że założył Kościół i że ciebie do Niego powołał. Szanuj Papieża jako Namiestnika Bożego a miłuj, jak Ojca. Szanuj też połączonych z Nim biskupów i kapłanów jako tych, którzy cię do nieba prowadzą i módl się za nich.

Pamiętaj, że z każdego słówka próżnego musisz zdać sprawę na sądzie Bożym, może jutro, a może jeszcze dzisiaj, przeto co dzień przed spaniem rachuj się ze swoim sumieniem i sądź samego siebie ostro.

Modlitwa jest kluczem do skarbnicy łask Boskich, wiec otwieraj nim często, abyś otrzymał to wszystko co ci potrzebne do szczęścia doczesnego i wiecznego.

Wśród trudów i cierpień tego życia pocieszaj się zawsze nadzieją nagrody, która dobrych czeka w niebie. Nie przywiązuj się zbytnio do żadnej rzeczy ziemskiej, boś stworzony dla wieczności.